Ushuaia en Antarctica

We hebben onze zomerkleding verruild voor winterkleding en de airconditioning voor verwarming! We zijn namelijk zo’n 2500 km naar het zuiden gegaan waar het rond de 5 graden is. Even omschakelen maar het went al snel. Eerder tijdens onze reis hadden we van anderen gehoord dat we stempels voor in onze paspoorten moesten gaan halen in Ushuaia dus dat hebben we gedaan. En inderdaad het zijn mooie stempels met de tekst: “Ushuaia, fin del mundo”(einde van de wereld). De eerste dag in Ushuaia hebben we uitgezocht wat er allemaal te doen is en zijn we bij reisbureaus langsgegaan om te informeren naar de prijzen van reizen naar Antarctica. Helaas waren de prijzen ver boven ons budget. Van dat idee zijn we dus maar afgestapt. De volgende dag zijn we naar het nationaal park Tierra del Fuego gegaan waar we een hike hebben gedaan langs meren en rivieren. Een mooi natuurgebied! We zijn alleen eerder terug naar het hostel gegaan omdat het niet meer ophield met regenen!

Verder hebben we een boottocht gemaakt door het Beaglekanaal, waarbij we vogels, zeeleeuwen en pinguins op kleine eilandjes hebben gezien. Linda was wel een beetje in paniek omdat ze haar reispilletjes was vergeten en de boottocht 6 uur zou duren, maar ze heeft de boottocht overleefd zonder ziek te worden! Na de boottocht hebben we bustickets gekocht voor de volgende bestemming, Puerto Natales in Chili. De volgende dag zijn we eerst nog naar Glaciar Martial gegaan. We moesten anderhalf uur lopen/klimmen om de gletser te bereiken en de pittige klim en het mooie uitzicht over het Beaglekanaal waren eigenlijk het mooiste, want de gletsjer was nergens te bekennen.. op een dun laagje ijs bovenop de berg na dan. Het begon trouwens te sneeuwen toen we bovenop de top stonden! Omdat we al snel weer beneden stonden, besloten we terug naar het hostel te lopen (een kleine 8 kilometer). Onderweg kwamen we een reisbureau tegen wat last-minutes naar Antarctica aanbood. Na het reisbureau eerst voorbij te zijn gelopen, zijn we toch naar binnen gegaan om de prijzen te checken. Na lang wikken en wegen hebben we besloten toch te gaan!!! Een 10-daagse expeditie-cruise naar de Zuid-Shetland Eilanden en Antarctica Peninsula, een gedeelte van het mainland van Antarctica. Natuurlijk hebben we ons reisbudget flink aan moeten passen, maar deze kans konden we niet laten gaan! 2 dagen later zouden we vertrekken. Omdat we de bustickets voor de volgende dag al hadden gekocht, zijn we om 4 uur ’s nachts naar de bus gelopen om onze bustickets te cancellen of aan anderen te verkopen. Er waren mensen die onze tickets wilden kopen, maar dat mocht niet omdat onze namen op de tickets stonden. Deze mensen mochten vervolgens wel gratis met de bus mee!? Eigenwijs dat we zijn, zijn we de volgende dag naar het reisbureau gegaan om te zeggen dat we om 4 uur ’s nachts bij de bus stonden om te cancellen en dat we de tickets wel konden maar niet mochten verkopen. Nadat we eerst een ‘jammer maar helaas’ antwoord kregen, gaven ze ons uiteindelijk toch nieuwe tickets! De overige dagen hebben we besteed aan het verzamelen van extra warme kleding en handschoenen. Verder hebben we in ons hostel een 70-jarig mannetje uit India ontmoet die ons veel heeft kunnen vertellen over de trip naar Antarctica omdat hij net terug was gekomen van Antarctica. We zijn met hem naar een Engelse pub gegaan waar we van hem en andere mensen die ook net terug waren van Antarctica veel verhalen gehoord. Deze avond maakte ons nog enthousiaster!

20 maart was het zover! Bij aankomst op het schip stond ons meteen een verrassing te wachten want we hadden quadrupple rooms geboekt, waardoor Job met 3 andere mannen en Linda met 3 andere vrouwen op een kamer zou liggen, maar we kregen allebei een sleutel met nummer 309.. een upgrade naar een tweepersoonskamer! Na een eerste ontmoeting met de kapitein en crew kregen we te horen dat we een ruwe Drake Passage konden verwachten. Om Antarctica te bereiken moeten we door de beruchte Drake Passage, een van de woeligste zeeën van de wereld met vaak stormen en golven van tien meter hoog of meer. Een overvaart duurt, afhankelijk van weer en wind, tussen 36 en 50 uur . We konden meteen medicijnen tegen zeeziekte gaan halen bij de dokter en dat hebben we dan ook maar gedaan. Nadat het schip rustig het Beaglekanaal uit was gevaren, merkten we al snel dat we in de Drake Passage waren beland. Golven van wel 10 meter hoog zorgden er niet alleen voor dat Linda kotsmisselijk in bed lag en Job zich ook prettiger op bed voelde, dat we van voor naar achter en van links naar rechts in ons bed op en neer gingen en dat de stoelen in de eetzaal steeds minder bezet werden. Midden in de nacht werden we regelmatig wakkergeschut door rondvliegende attributen. “Altijd één hand aan het schip” was de tip van de kapitein en dat hebben we geweten! Voor Linda heeft Job zelfs nog extra medicijnen moeten halen. Gelukkig was dat alleen tijdens de eerste twee en de laatste twee dagen, omdat we die dagen toch op open zee waren en er verder niets te zien was. Toen we Antarctica bijna hadden bereikt, kregen we om 7 uur een wake-up call met de melding “whales on 10 o’clock”. Bij het reisbureau gaven ze aan dat je geluk moest hebben om walvissen te zien dus we haastten ons naar het dek van het schip en zagen we op een afstandje opstuivende lucht van een Fin whale (gewone vinvis). Na een tijdje kwam er zelfs een walvis dichtbij het schip waarbij hij zijn vin en de onderkant van zijn buik liet zien! Waauw wat een fantastisch begin van onze trip! De dagen dat we op Antarctica waren hebben we 1 á 2 keer per dag een landing op een eiland of het mainland (vasteland) van Antarctica en 1 á 2 keer per dag een cruise gemaakt op een zodiac, een klein rubber speedbootje waar ongeveer 8 mensen op kunnen.

De eerste landing was op Aitcho Island waar we direct verwelkomd werden door een groep Gentoo en Chinstrap pinguïns. Antarctica is voor 99% bedekt met ijs, wat zorgt voor schitterende landschappen (ijskappen, gletsjers). Grote delen van dit eiland lagen echter vol met groene, rode en oranje (diarree??) pinguïnpoep, wat al vanaf de zoadiac te ruiken was! Jezus wat een lucht! We konden door de groepen heen lopen en verschillende pinguïns kwamen nieuwsgierig onze richting op gelopen terwijl ze op een halve meter van ons af bleven staan om ons eens flink te inspecteren. Er waren ook verschillende pinguïns die bruinig van kleur waren en veel losse veren hadden omdat ze een nieuw verendek kregen. We hebben een tijdje over het eiland rondgelopen en zagen verschillende soorten seals, een Antarctic Fur Seal (Antarctische Pelsrob), Weddell Seal (weddellrob), Leopard Seal (zeeluipaard) en Southern Elephant Seal (zeeolifant), slaperig op het eiland liggen, terwijl ze af en toe opkeken. Fantastisch dat we tijdens onze eerste landing al zoveel verschillende soorten seals hebben gezien. Toen we op de zodiac zaten zagen we tientallen pinguïns boven de zee uit springen. Na het avondeten werden we weer het dek op geroepen omdat er walvissen in de verte waren. Deze keer showden enkele walvissen ook hun staart boven het water!!

De volgende dag maakten we eerst een stop bij Cover Ville Island. Toen Linda uit het raampje van de slaapkamer keek of de zodiacs al te water waren, zag ze ineens dat er gewoon 2 walvissen naast de boot recht voor het raampje lagen! We wilden die dag graag beginnen met een zodiac cruise in de hoop dat we de walvissen van dichterbij konden bekijken. Nadat we een aantal op het water drijvende ijsrotsen van dichtbij hadden bekeken zagen we in de verte weer een aantal walvissen. We gingen er met onze zodiac direct op af. In het uur dat volgde hebben we tientallen Humpback whales (bultruggen) rondom onze zodiac boven het water uit zien komen! Soms gingen ze onder onze zodiac door! Niet alleen met hun rug en vin maar we zagen walvissen meermalen met hun hoofd en staart boven het water uit komen! En dat nog geen 1,5 meter van onze zodiac af! Uniek! Zelfs de crew was foto’s aan het maken omdat ze nog nooit zoveel walvissen zo dichtbij hadden gezien.

’s Middags gingen we aan land op Neko Harboor waar weer vele Gentoo en Chinstrap pinguïns aanwezig waren. We hebben hier gezien hoe een seal ging lunchen in een kleine baai waar veel jonge pinguïns aan het spelen waren! Het was eigenlijk niet echt leuk om te zien hoe een pinguïn verderop in de zee door elkaar werd geschut en aan flarden werd gescheurd.. maar dat is de natuur. Verder zijn we een stuk de berg op gelopen omdat je vanaf de top van de berg een mooi uitzicht had op een gletsjer. Toen er een stuk ijs van de gletsjer afbrak, moesten de zodiacs vlug het water op omdat er een hele kleine tsunami ontstond. We stonden ervan te kijken dat de toch al zo onhandig lopende pinguïns ook zo hoog de berg op liepen en sprongen! Verder hebben we hard moeten lachen om pinguïns die achter elkaar aan de berg (het ijs!) af rennen, vallen en weer opstaan omdat het jong graag voer van de moeder wilde hebben. Toen we weer naar de boot terug wilden keren blokkeerden twee walvissen de zodiac de weg naar de trap om de boot op te komen. Eenmaal op de boot zagen we een walvis dicht aan de oppervlakte langs de boot af zwemmen waardoor we de walvis in zijn geheel door het water heen konden zien zwemmen! De walvis was zo’n 15 tot 20 meter lang! Heel apart. Als klap op de vuurpijl zagen we op een afstandje een Blue whale (blauwe vinvis)! Ook voor bijna alle crewmembers de eerste keer dat ze deze walvis zagen. De blauwe vinvis is het grootste dier ooit op aarde, de walvis kan een lengte van 35 meter bereiken en kan tot 175 ton wegen. Omdat de populatie blauwe vinvissen zo klein is, is het heel bijzonder dat je deze walvis ziet!

De volgende dag begonnen we een cruise en landing bij Pléneav Island. Tijdens de cruise vaarden we door verschillende ijsrotsen met allemaal andere vormen en langs gletsjers. Dit is zoals wij ons Antarctica hadden voorgesteld. Je kon de ijsrotsen ook onder het water zien waardoor je een prachtige blauwe gloed zag. Op enkele kleine ijsrotsen lagen Crabeater seal (krabbeneter zeehond) en Weddell seals te rusten.Na een tijdje kwam er een nieuwsgierige Leopard seal achter en naast de boot zwemmen. Hij wilde graag aandacht wat erg leuk was om te zien. Aan land zagen we weer veel bekende seals en pinguïns, maar deze keer kwamen we een ander soort tegen. Één Adélie pinguin met een geheel zwart hoofd en een witte rand om het oog.

’s Middags zijn we naar Goodier Island, Port Lockroy, gegaan waar een oud Engels expeditiehuisje staat. Vroeger woonden hier de expeditieleden en tegenwoordig is Port Lockroy een museum (vooral bedoeld om mensen wat meer over Antarctica te leren) en postkantoor. Interessant om te zien. Op dit eiland hebben we weer veel Gentoo en Chinstrap pinguïns gezien. Super grappig om te zien dat de pinguïns hun nesten goed bewaken omdat de buren bij elke kans de steentjes bij elkaar jatten! Omdat we tijd genoeg hadden om de pinguïns eens goed te bestuderen, zagen we een paar keer dat enkele pinguïns steentjes bij de buren wegnamen, dat de buren dat zagen en dat ze vervolgens achter elkaar aan renden. Super grappig hoe ze achter elkaar aanrennen, uitglijden en vallen terwijl de achterste de voorste “slaat” met zijn armpjes. Verder lag het volledige skelet van een walvis hier uitgestald en zagen we veel grote vogels, die alleen op Antarctica leven, de organen uit overleden pinguïns trekken!

Onze laatste dag op Antarctica was vooral bewolkt. Je merkt direct dat het dan een stuk kouder is. We gingen aan land op Deception Island waar vroeger walvissen gevangen, geslacht en verwerkt werden. Er stonden grote ketels en oude bouwwerken die inmiddels totaal vervallen zijn. We hebben op dit eiland een kleine berg opgeklommen, maar eenmaal boven aangekomen was het uitzicht erg slecht door het weer. Daarna hebben we nog rondgelopen op het eiland waar veel Fur Seals vechtend aan het spelen waren! Als je wat dichter bij deze seals komt merk je dat ze wat meer van zich afbijten. Ze doen een blufaanval en stoppen altijd 1 meter voor je om vervolgens weer om te draaien. Daarna hebben we nog wat pinguïns bekeken, zijn we terug naar onze boot gegaan en hebben we al een klein beetje afscheid genomen van Antarctica!

Voor de terugreis stond ons weer een ruwe Drake Passage te wachten. Linda heeft ondanks de medicijnen weer 2 dagen op bed gelegen, terwijl het met Job dit keer wel wat beter ging. Je kon allerlei workshops volgen zoals een fotoworkshop, wildlife op Antarctica, verschillende soorten ijs etc. Verder heeft Job met anderen gekaart, gewoon gegeten en zelfs een dolfijn kunnen aanschouwen die een tijdje met de boot meezwom. Het eten op de boot was trouwens heel goed, ’s ochtends een ontbijtbuffet, ’s middags een 3-gangen menu (warm) en ’s avonds weer een 3-gangen menu (warm). Weer eens wat anders dan ons eigen prutje!

We kunnen alweer een continent van ons lijstje strepen.. nog één te gaan! De expeditie-cruise naar Antarctica Peninsunla was zeer zeker de moeite (en het geld;)) waard en is tot nu toe het hoogtepunt van onze reis! We hebben heel veel geluk gehad met het weer, op één dag na volop zon, en met hetgeen we gezien hebben! De foto’s zijn al mooi, de filmpjes die jullie kunnen zien als we weer thuis zijn zijn nog mooier maar de ervaring was natuurlijk het allermooist en is eigenlijk niet te beschrijven!

Nu verder door Patagonië!
xx

p.s. volgende keer kortere verslagen ;)

Voor de liefhebbers nu ook een aantal korte filmpjes!