Ilha Grande- Paraty- Foz do Iguacu- Puerto Iguazu

Allereerst bedankt voor jullie lieve reacties! We zitten ondertussen alweer in Argentinië, maar zullen eerst nog verslag uitbrengen over Brazilië.

Na Rio de Janeiro zijn we vertrokken naar het eiland Ilha Grande, één van de grootste eilanden van Brazilie. Het eiland werd vroeger onder meer gebruikt om met Cholera besmette immigranten van de buitenwereld af te sluiten om een epedemie tegen te gaan en later om gevangenen op te sluiten. We wilden de gevangenissen gaan bekijken maar daar is helaas niet veel meer van over. We gingen dan ook vooral naar het eiland om een weekje aan het strand te vertoeven en te snorkelen. Dat is zeker gelukt! Er hing een laid-back sfeer, er reden geen auto’s, het was circa 40 graden, de zee was helderblauwe en er waren vele verschillende stranden te vinden. Vanaf het strand waar wij aan verbleven kon je de andere stranden per boot bereiken, maar je kon er ook voor kiezen naar de stranden te hiken. Wij hebben voor het laatse gekozen. Met flink wat zonnebrand, koekjes en enkele liters water zijn we op pad gegaan. We moeten toch iets doen om onze conditie op peil te houden! De wandelingen naar de rustige kleinere strandjes, zoals je ze wel eens op ansichtkaarten ziet, en het aparte zwarte strand waren wel te doen. De weg naar Lopez Mendez, het ‘mooiste strand van Brazilië’, was toch wat minder prettig! We hebben vaak gevloekt op de steile bospaden die eindeloos bergopwaarts leken te zijn. De uitzichten over de zee en de kleinere strandjes waren prachtig en onderweg zijn we kleine en grotere apen tegengekomen. Dit maakte de tocht wel weer een beetje goed! We zijn die dag zelfs weer terug naar het hostel gelopen. Lopez Mendez was een drukbezocht strand waar veel mensen aan het surfen waren. We hebben nog niet geprobeerd op een surfbord te gaan staan (de golven waren ook best wel hoog!), maar we zijn wel van plan dat nog te gaan doen! Verder hebben we gesnorkeld en hebben we niet veel maar toch wel aparte vissen gezien en ook het uitzicht was wederom geweldig. Op het einde van de tocht, toen we op de boot naar de zonsondergang keken, zagen we een groep van ongeveer 10 dolfijnen boven het water uitkomen! Verder zijn we hier vaak uit eten geweest en hebben we gezellig ’s avonds met anderen een biertje gedronken op het strand.

Onze volgende stop was het dorpje Paraty. Paraty telt 55 eilandjes en wel 100 stranden. Ook hier wilden we naar verschillende strandjes gaan, maar helaas was het weer niet al te best. We zijn een dag door het oude nostalgische centrum gelopen. Daarnaast hebben we de bus gepakt naar een waterval waar je vanaf kon glijden. Je kon er gewoon op je billen of buik vanaf maar een aantal jongens, die daar waarschijnlijk vaker komen, gingen er erg spectaculair staand/ slydend vanaf. Linda zag al aankomen dat ook Job op die manier van de waterval af zou moeten kunnen. Na een paar pogingen belandde Job met een blauwe plek op zijn heup uiteindelijk in het water. Toen we op de bus zaten te wachten om terug te gaan naar het hostel kregen we het aanbod om met een jeep mee terug naar ons dorp te gaan. Dit konden we niet afslaan! Wat we niet in de gaten hadden was dat we ineens midden in een tour waren beland en we een stop maakten bij een ontzettend saaie planten- en bloemenkwekerij. Het was alsof we een rondleiding door Intratuin kregen. Nadat we de tour braaf hadden meegedaan en we er stiekem toch wel hard om hebben moeten lachen, werden we in het dorpje afgezet. ’s Avonds werd er een bbq in het hostel georganiseerd en hebben we zelf Caipirinha’s gemaakt. Dit is een bekende Braziliaanse cocktail, die in heel Brazilië wordt gedronken. Het smaakt naar een mix van Tequila en Mojito. Erg lekker dus!! Voor degene die het willen proeven: 1 fles Cachaca, 16 limoenen, 1 passievrucht, erg veel suiker en veel ijsklontjes. Toevallig was een van de backpackers kapster en zij wilde Jobs haar wel even knippen. Omdat de stroom tijdens de knipbeurt uitviel, hebben we kaarsen neer moeten zetten en heeft een Japanner een half uur met een zaklamp op Jobs hoofd staan schijnen. Maar het resultaat mag er wezen hoor! Niet zo mooi als bij Marrit natuurlijk maar voor hier is het goed ;). Ondanks het weer hebben we dankzij het gezellige hostel en de leuke mensen echt een leuke tijd gehad in Paraty.

Na Paraty hebben we de bus naar Sao Paulo gepakt en omdat er voor ons gevoel niet veel te zien zou zijn in Sao Paulo hebben we meteen dezelfde dag weer een bus gepakt naar Foz do Iguacú. De busrit duurde in totaal zo’n kleine 21 uur en dat in een niet zo comfortabele bus. Job zat bijna opgevouwen met zijn knieën tegen de stoel voor hem! Misschien moeten we eens kijken of vluchten veel duurder zijn.. Bij het dorpje Foz Do Iguacu liggen de Iguazu falls. Deze 275 watervallen liggen op de grens tussen Brazilië en Argentinië en zijn vanaf beide kanten te bewonderen. De eerste dag hebben we de Braziliaanse kant bezocht, waar je een overview van een groot gedeelte van de watervallen hebt. Veel spectaculairder was de Argentijnse kant, waar je veel dichter op de watervallen staat. De hoeveelheid watervallen en het geweld waarmee het water naar beneden komt is echt overweldigend (zie de foto’s!). We konden er bijna 2 dagen rondlopen. Het hoogtepunt was toch wel de tocht met een speedboot onder de watervallen door waardoor we een natuurlijke douche kregen. We wisten dat we nat zouden kunnen worden want we moesten onze camera’s in een waterdichte tas doen, maar dat we zo ver onder de watervallen door zouden gaan en dat we tot en met ons ondergoed doorweekt terug zouden komen hadden we niet verwacht! Verder hebben we er weer veel muggenbulten bij. Linda blijkt allergisch te zijn voor sommige muggensteken, waardoor ze een week met twee ontzettend dikke voeten rond heeft gelopen. Erg charmant! Omdat we na een paar dagen rond t hebben gelopen bij de watervallen een keertje niet zelf wilden gaan koken en uit eten wilden gaan, zijn we naar een gezellig klein restaurantje met live muziek gegaan. Op de meeste borden die voorbij kwamen lagen steaks die er zeer goed uitzagen! We kregen steeds meer zin in ons eten! Todat de borden op tafel werden gezet. Ommelet? Linda had toch geen dikke ommelet besteld? Schijnbaar wel.. Misschien ook lekker? Nee, helaas niet om te eten. En Job had toch spaerribs? Nee, helaas, botten met daaraan voor 75 % vet. Jammer, we hadden zo’n honger en het restaurant was zo gezellig! Een toetje dan maar om het toch nog een beetje goed te maken. We schoten bijna in de lach toen we het ijs kregen. Americana cream, chocolat and strawberry icecream. Bolletjes ijs dachten we. Job kreeg gewoon één blok ijs op een bordje.Jullie kennen zo’n blok wel, een langwerpig blok ijs verdeeld in 3 repen (roze, wit en bruin), waar je normaal 2 koeken omheen doet. De koek waren ze vergeten denken we. Hmm iedere keer is het weer afwachten wat je nou eigenlijk hebt besteld. De volgende keer toch maar een Spaans- Engels woordenboek meenemen. Die lekkere grote Argentijnse steak komt nog wel!!

We zijn nu na een busrit van wederom ongeveer 19 uur aangekomen in Buenos Aires. We hadden nu een wat luxere bus genomen (stoelen verder uit elkaar, filmpjes, eten, drinken, champagne, koekjes en snoepjes) en dit was goed te doen. Helemaal niet erg! Jullie horen nog van ons!

xx